جمعه

دلم تنگ است و نگاهم در ذهن ساده ام هنوز جست و جو میکند تمام تورا و تو ای نزدیکترین، در آنسوی زمین چه خیالی در سر داری،اگر به آسمان نگاه کردی به ستاره پر نور گفته ام هزاربار چشمک بزند به تو، شاید به یاد آوری که این سوی کوه بلند هنوز خاطره برق چشمانت چاره شبهای تاریک تنهاییست... 

جمعه...

حتی اینجا نوشتن در مورد رابطه منو تو واسم سخته،حواسمو پرت میکنم به روزمرگی اما امان از ذهن بیدارم که لحظه‌ای منو بدون حس و یاد تو نمیذاره، میشه ساعت‌ها برای نبودنت بنویسم ،دلتنگم و حسرت میخوروم ترکیب این دو تا حس...ای کاش همه چیز جور دیگه ای بود و ما هم این نبودیم که هستیم شاید الان تو راضی باشی، نمیدونم... امیدوارم حالت خوب باشه 

جمعه...

جمعه‌ بی سرانجامی و دلتنگی های مدام، غم نبودن تو و عکسهای خیره کننده چشمانت، درد تنهایی بعد از تو و نفسهای تکه تکه،روزهای خنثی و شبهای پر از حادثه...من اولین نفر نیستم و آخرین نفر هم نخواهم بود که طعم تنهایی میون شلوغی رو احساس میکنم من وارث غم و حسرت و بودن توی لحظه ای هستم که نیست که نشد که نشد تا هر روز و هر بار با جمله کاش میشد دم و باز دم کنم، نشد تا جمعه...